Argo ve Kaba

Hafta sonu bir futbol maçı oynandı. Benim için sıradan bir maçtı.  90 dk,  bittiğinde her şey bitecek, belki de yıllar sonra – ben de dâhil – birçok kimsenin hatırlamayacağı bir maç olacaktı. Fakat olan oldu, maç içinde Hakem bir hata (?) yaptı. Ondan sonra da Pat! Bu sıradan maç; birdenbire Türkiye’nin gündemine oturuverdi.

Benim takıldığım nokta, “Hakem hatalıymış”, “Caner söylememiş, Veysel söylemiş” falan değil. Benim takıldığım yer; hiç kimsenin üzerinde durmadığı, “Ne oluyor yahu” bile demediği, herkesin hakeme ve Caner’e odaklandığı, ne sebepledir bilemiyorum ama herkesin görmezden geldiği “ ulan “ kelimesine “futbolcuların bakış açısıdır”.

***

Şimdi bir futbolcu ( ki bu kişi aynı zamanda milli bir futbolcu ) çıkıyor ortaya ve konuşuyor;

–          Ulan kelimesini biz hep söylüyoruz. Ne var ki bunda? …

Daha sonra bir başka futbolcu çıkıyor;

–          “Ben ulan dedim, bu küfür değil ki” diyor, hatta “biz hep söylüyoruz, ne var ki bunda?” … diye konuşuyor, Buna rağmen hiçbir otorite çıkıp ta;

–          “ Ya kardeşim sizler milyon dolarlar alıyorsunuz, milyonlarca taraftarınız var, milyonlarca kişi sizi tv ekranlarından izliyor, her yaptığınız, her söylediğiniz basında manşet oluyor, en azından – insanlık namına – toplum önünde biraz yaptıklarınıza, söylediklerinize dikkat etsenize” demiyor mu?

Demek söyleyen yok ki, herkes kafasına göre çıkıp konuşuyor. Fakat ben buradan bir kez daha sormak istiyorum. Bu futbolcular nasıl olur da sürekli kavga, küfür edebilirler?

Milli futbolcular da dâhil, sürekli bir fiili veya sözlü kavganın içerisindeler. Artık birilerinin değneği eline alması gerekiyor. Türk futbolu bu kadar ucuz değil, bunlara prim tanıyamayız.

Hem bunların basın danışmanları, yaşam koçları, psikolojik danışmanları yok mudur? Ne söyledikleri, ne yaptıkları kimseyi ilgilendirmiyor mu? Bunların hiçbirisine anlam veremiyorum.

***

“ Lan demek de ne demek”, Küfür değil mi bu? Değil diyenlere;

Mademki lan kelimesi küfür değil ( sözlük karşılığı; argo veya kaba sözcük ), şimdi size soruyorum; Babanız evde geldi ve anneniz ona;

–          “ Nerde kaldın hayatım, merak ettim” yerine “ Neredesin lan bu saate kadar  “ dese ne olur? Veya Çocuk eve geldiğinde

–          “ Anneciğim, bugün ne yemek yaptın, mis gibi de kokuyor “ yerine “ Bugün ne yemek yaptın lan “ dese… Veya yoldan geçen birisine;

–          “ Ne bakıyorsun lan” dediğinizde neler olur,

Hadi bakalım, bir öğrenci gitsin de öğretmenine;

–           “Öğretmenim ben daha iyi bir not bekliyordum, rica etsem sınav kâğıdına bir kez daha bakabilir misiniz“  yerine  “bu ne biçim not lan böyle, bu notu vermeye utanmıyor musun” dese, vay o öğrencinin haline!

Bugün bir radyo kanalında dinliyorum. Programcı aynen şunları söylüyor;

–          Bana da hafta sonu eğlence çıktı; aklıma geldikçe stres atıyorum, hakemin soyuna sopuna… dıtttt…

***

Yahu ne oluyor bize böyle.

Nasıl deriz ki; “ulan kelimesi bizim ağzımıza yapışmış, küfür değildir” diye.

Hadi sıkıyorsa bir Avukat mahkemede Hâkime dönüp;

–          “Nasıl karar veriyorsun lan böyle” desin.

Ondan sonra ben çıkar o lan diyenin ağzını öperim.

***

24 Kasım, Öğretmenler Günü

Değerli Öğretmenlerimizi Sevgi ve Saygıyla Kutlar, başımızdan eksik olmamalarını dilerim.

( Eğitim Şart! Hem de her alanda… )