Sensör genellikle seri olarak bağlanmış iki odacıktan oluşmaktadır. Gazlar, birinci odacığa yayılırlar. Burada yaklaşık 400 mV’luk pompalama voltajı Up, klasik zirkonyum hücresine uygulanır ve O2 denenen gazın dışına pompalanır. Kalıcı gaz molekülleri, bir ikinci difüzyon kanalı vasıtasıyla ilk boşlukla bağlantılı ikincil odaya akarlar. Burada NOx molekülleri amperi metrik hücre tarafından ortaya çıkarılır. İdeal olarak, sadece NOx ikincil odacığa yayılmalıdır. Ama pratikte, ayrılan birkaç O2 molekülü vardır (tipik olarak yaklaşık 1 ppm) ve bunların konsantrasyonu egzoz akışı içindeki XO2 ile birlikte değiştir. Bu nedenle NOx sinyali O2 üzerine bağımlı bir özelliktir. Bu tip NOx sensörleri, sıralı düzende iki pompalama hücresi ve odasına sahiptir. İlk pompalama hücresi serbest haldeki oksijeni, oksijen seçici elektrot ile egzoz gazından elimine eder. İkinci bitişik oda, yüksek derecede katalitik ikinci bir elektrotta NOx’i ayırır. Bu tip sensörlerde, özel elektrot malzemelerinin kullanılması ve pompalama voltajının kontrol edilmesi, lineer bir karakteristikte hava içersindeki 50 ppm ve altındaki NOx konsantrasyonunun ölçülmesi mümkündür.
Kaynak: Habib Gürbüz, İsmail Hakkı Akçay ve Ali Öz’ün “İçten Yanmalı Motorlarda Çalışma Nokta Kontrol Metodu ile Yanma Kontrolü” [Taşıt Teknolojileri Elektronik Dergisi (TATED) Cilt: 1, No: 2, 2009 (31-49)] konulu makalesinden derlenmiştir.