Nasıl Kötü Bir Yönetici Olursunuz?
Kötü yönetici olmanın püf noktalarını paylaşacağım bu yazıda umarım sizlere yardımcı olabilirim. Zira küreselleşen dünyada emperyal güçlerin kapitalizmi bir zihniyet, ahlak ve din olarak dikte ettiği iş dünyasında sizinle paylaşacağım bilgilerin mesleki kariyeriniz açısından çok işinize yarayacağını düşünüyorum.
Nasıl kötü bir yönetici olursunuz?
Kötü bir yönetici olmak kimileri için içsel bir dinamiktir. Kimileri içinse bu vasfa haiz olmak için üstün bir çaba harcamak gerekir. Ben size işin metodolojisini öğreteceğim. Buyurun başlayalım.
Herkese mavi boncuk dağıtın!
Bir yönetici olarak herkesle iyi geçinmek zorundasınız. Kimseyle aranızda bir olumsuzluk yaşanmamalı. Bu sebeple ast üst, dikey yatay çevrenizde kim varsa herkesle iyi geçinin. Onlara mavi boncuklar dağıtın, yüzlerine gülün, yapamayacağınızı bilseniz de sözler verin. Bu çevrenizdekileri motive edecektir. Yalnız dikkat edin, vaat ettiğiniz şeyin vadesi geldiğinde orada olmayın.
Kızmayın!
İşleyişten sorumlu kişi sizsiniz. Tepe yönetici mes’ul olarak sizi bilir. Altınızdaki personeli sanki mes’ul onlarmış gibi sıkıştırmayın. Verdiğiniz işi yap/a/madıkları zaman onlara kızmayın. Böylece iş yerinde olumsuz bir hava estirmemiş olursunuz ve herkes mutlu mesut geçinip gider.
Rapor istemeyin!
Rapor personelin iş tutuş şeklini, işlerin ilerleme ve durum seviyelerini kağıda dökmektir. Rapor istediğiniz takdirde personeli iş yapmaya ya da yaptıkları işi iki kere düşünmeye sevk edersiniz. Yapılan ya da yapılamayan işler kağıda döküldüğü zaman daha kolay sorgulanır olurlar. Bu da personel tarafından çok arzulanan bir iş tutuş şekli değildir.
Adaleti dağıtırken denklemleri dikkate alın! (Konjonktürel adalet sahibi olun!)
Siz çalışanlara bir nimetsiniz. Siz olmasanız onlar darma duman olur. Savrulur da yok olur…
Siz önce kendi denkleminizi sağlama almalısınız. Bu personelin selameti için daha önemlidir. Zira size birşey olursa onlar ne yapar? İş yerindeki denklemi oluştururken merkeze kendinizi koyun. Daha sonra çevrenizde adalet halkaları oluşturun. Size en yakın olana daha fazla adalet verin. Daha sonra her türlü işinizde kullanabildiğiniz personele adalet verin. Kalan adaletinizi de öteki personele verin. Böylelikle “ağırlıklandırılmış adalet modelini” kurmuş ve işletmiş olursunuz. Soran olursa modelinizi gösterir ve iftihar edebilirsiniz.
Sorgulamayın!
Verdiğiniz işlerin durumunu, personelin davranışlarını, yapılan işlerin niteliğini, verilen raporların mahiyetini, hayatı, dünyayı, yaşamı sorgulamayın. Akışına bırakın, kimseye ilişmeyin.
Sözünüzde durmayın!
Yerinde durmak ataletin işaretidir. Dinamik olmalısınız. Yerinde durmayan, sürekli dönen bir dünyada sizin yerinizde durmanız çok göze batar. Sözünüzde durmak statikliğin ve durağanlığın işaretidir. Hiç bir tepe yönetici altındaki yöneticilerin durağanlığı ile iftihar etmez. Siz de düzene ayak uydurun ve kendinize “dinamizm” kazandırın.
Başarıyı paylaşmayın!
Başarı paylaşarak artan bir şey değildir. Ortada bir başarı varsa o sizin başarınızdır ve sizin olan hiç bir şeyi paylaşmak zorunda değilsiniz. Başkalarını başarınıza ortak etmekten sakının. Personel sadece sizin verdiğiniz görevi yapmıştır. Zaten onları ay sonunda ödüllendiriyorsunuz ekstradan başarınızı paylaşmak sadece onların isteklerini arttıracaktır. Başarıya sımsıkı sarılın ve onu asla bırakmayın. O sizin çocuğunuz gibi.
Hak edene hakkını verin!
Hak yemeyin. Ortada bir başarısızlık varsa personel arasında o başarısızlığı uygun olarak taksim edin. Olabildiğince herkese başarısızlıktan bir pay vermeye özen gösterin. Özellikle de işi verdiğinizi iddia ettiğiniz personele en büyük payı veriniz ki alınmasın.
Bu sefer nasihat etmesi bizden, dikkate alması sizden olsun. Her zaman doğruyu göstermek bazen yanlışı görmemizi perdeler. Bu sefer de yanlışı gösterelim doğrusuna siz karar verin dedik.
