Sürdürülebilir İnsanlık

–        “Sıkışınca özgürlükçü, acıkınca toplumcu, zenginleşince serbest piyasacı, kendini gizlemesi gerekince millici” olanların çoğunlukta olduğu bir toplumun uzağında olmak büyük bir mutluluk olsa gerek.

–        Yalan, insana mahsustur ama insanî değildir. Yalandan kim ölmüş, diyorlar. Yalan, insanı değil, insanlığı öldürür.

–        Yalan söylemek, dilin afetlerindendir. Evet, iki dilli olmak da öyledir.

–        Yalanın rengi olmaz, renksizdir o.

–        Özü doğru olanın sözü de doğru olur.

–        Nazan Bekiroğlu, ‘edep, her türlü davanın üzerindedir’ demişti. Merhamet de öyledir.

–        Hizmeti olmayanın, himmeti de olmaz.

–        İyi ve doğru şeylere yönelik olarak yolumuzu Karakoç’tan geçirelim. “İnat etmiyoruz, ısrar ediyoruz.”

***

–        Dostluğun başı, düşmanlığın sonu yoktur.

–        Dostluk, yürürken belirginleşen bir şeydir.

–        Hayvanın alacası dışında, insanın alacası içinde.

–        İçinizde olmayanı dışınızda bulamazsınız. İnsanın içinde olacak.

–        En kıymetli yolculuk, insanın kendisine yönelmesidir.

–        Soru neredeyse, cevap da oradadır.

–        Menfaati bitenin, muhabbeti de bitmemeli. Ya modern zamanlar…

–        Sözü Cemil Meriç’e bırakalım: “Çıkar konuşunca, vicdan susar”.

***

–        Dünyaya ait hiçbir başarı kalıcı değildir. Çünkü insan, fanidir, geçicidir. Ekmeğe çalışırız, fakat soruların hepsi topraktan çıkar.

–        İnsanın toprakla arası açıldıkça, insanî olanla da arası açılıyor.

–        Suyun değeri, kuyu kuruyunca anlaşılırmış. Bu konuyu ‘Biz şehir ahalisi’ için düzelterek söyleyelim: Sular kesilince.

–        Rakamlar lehimize büyüdükçe, aleyhimize gelişen şeyler var. Görüyor, duyuyor ve yaşayıp şahit oluyoruz.

***

–        Söz uçar, yazı kalır.

–        Bir kelimenin başına gelebilecek en kötü şey, o kelimenin şiirde ve sözde eskimesidir ve eskitilmesidir.

–        Biliyor ve inanıyoruz ki, kardeşlik, birbirini yıkayan iki el gibidir. ‘Yıkayan’ kelimesinden iki harf çıkarırsak, geriye ‘yıkan’ kalır.

***

–        Yunus Emre, ‘derdi dünya olanın, dünya kadar derdi olur’ der.

–        Fikir dahil, her şey hızla akıp gider. Bazen düşünmeye bile vaktiniz olmaz.

–        Dostlarınızdan bir vefasızlık görürseniz, onları sakın kırmayın; üslup ile geri çekilin.

–        Toplu bir vicdan tutulması, kalp yetmezliği yaşıyoruz.

–        Sürdürülebilir çevreden ve ulaşımdan önce, “sürdürülebilir insanlık” yani “uzun bir dürüstlük” gerekiyor.

–        Dürüst bir insan, daima çocuk kalır.

Not: Bu ifadelerin çoğunluğunu Sayın İbrahim Tenekeci’ye ait. Onunn köşe yazılarından derlenmiştir. Kendisine ve bu güzel tasavvuruna teşekkür ederim.