Ey kutlu ve mutlu yolcu…
Sabretmeyi, bağışlamayı, yardımlaşmayı ve paylaşmayı öğreten,
Açın, kimsesizin, yoksulun, öksüzün, yetimin, hastanın ve benzeri her türlü ilgi ve yardıma muhtaç olanların hatırlandığı,
Bedenimizin ve ruhumuzun birlikte beslendiği,
Geçmiş bir yılın yüreklerde oluşturduğu kirlenmenin temizlendiği,
“Kendimizi tutma” becerimizin sınandığı,
Bilincin bilendiği, güçlendiği,
Şahsiyetin kökleştiği,
Yalın yaşama fırsatının sunulduğu,
Bizleri özgürleştiren,
Limitlerimizin farkına varmamızı sağlayan,
Midemizi doyurmaktan öte gözlerimizi ve gönlümüzü doyuran,
Az yiyen, az konuşan ve az uyuyan olarak 3 boyutlu insana dönüşme provamızı
yapmamıza izin/fırsat veren,
…
Bu kadar kazanımı sunan bu kutlu ayı,
Hatırlamak ve hatırlanmak üzere,
Yolcu ediyoruz…
Güle güle Ramazan.
Seni özleyeceği/m/z.
Gidişin ve gelişin kutlu olsun ey yolcu.
Üzgünlüğü sevince dönüştüren,
ve
Kurtuluşu (!) bekleyenlere umut adına,
Hoş geldin Bayram.
Hoş geldin.
…
Ramazan yolunu dört gözle bekliyor olacağı/m/z…
O’nun istediği gibi olarak,
Gerçek bayrama ulaşmak,
Hayat verene kavuşmak,
için…