Taşıt güvenlik sistemleri aktif ve pasif olarak iki grupta incelenebilir. Genel anlamda aktif sistemler tehlikeyi önlemeye yöneliktir. Pasif sistemler ise tehlike oluştuğunda can ve mal (sürücü-yolcu-taşıt) güvenliğini sağlamaya yöneliktir. Basit bir örnekle; ABS tekerleklerdeki kilitlemeyi önleyerek kaza oluşumunu engellemeye yönelik aktif bir güvenlik sistemidir, hava yastığı (airbag) ise kaza oluştuğunda sürücü ya da yolcuların can kaybını önlemeye yönelik pasif bir güvenlik sistemidir.
Sürücü-araç uyumu, yani sürücünün araçta kendini güvende ve rahat hissetmesi kaza riskini azaltan bir faktördür. Dolayısıyla sürücüyü fizyolojik veya psikolojik olarak etkileyen etkenler sürüş güvenliği açısından da dikkate alınmalıdır. Bu noktada elektronik kontrol sistemlerinin sağladığı avantajlar araç-sürücü uyumunun en üst düzeyde sağlanmasına imkan tanımaktadırlar.